در این کار از مزایای استفاده همزمان از رویکرد بیوریفاینری و بهینه سازی برای دست یابی به کارایی فرآیند کل مطلوب استفاده شد. ابتدا از فرآیند تغییر pH قلیایی کمک شده با التراسونیک و بهینه سازی آن به منظور کمک به بیشینه کردن درصد بازدهی استخراج و شاخص سفیدی پروتئین های عضله فانوس ماهی گونه B. pterotum استفاده شد. استراتژی بهینه انتخاب شده با مشخصات بدین شرح؛ نسبت حلال به جامد ml g-1 6، pH انحلال 5/11، توان التراسونیک W 310 ؛ و pH ترسیب 8/5 و با مطلوبیت 84/0؛ بازدهی 53 درصد و شاخص سفیدی 81/76 را ارائه کرد. از این پروتئین در ترکیب با کلاژن هیدرولیز شده در تهیه ژل های حرارتی استفاده شد. نتایج نشان داد ژل حاصل از پروتئین ایزوله نیروی شکست و تغییر شکل را به ترتیب در حدود 123 g و 12/10 میلی متر ارائه کرد. افزودن کلاژن هیدرولیز شده سبب بهبود نیروی شکست (تا سطح 2% وزنی/وزنی) و مقدار تغییر شکل (تا سطح 10% وزنی/وزنی) شد. کلاژن هیدرولیز شده همچنین تا حدودی بر ویژگی های رنگ و شاخص سفیدی و همچنین بر ظرفیت نگهداری آب در ژل ها اثر مثبت داشت. بنابراین می توان عنوان کرد با اتخاذ یک تکنیک جدید استخراج مثل التراسونیک در کنار فرآیند تغییر pH و متعاقبا بهینه سازی آن و همچنین استفاده از رویکرد بیوریفانری به منظور استفاده همزمان از پروتئین های عضله و بافت پیوندی موجود در زیست توده ماهی؛ می توان گامی مهم در جهت حرکت به سمت scale-up (صنعتی کردن مقیاس تولید)کردن فرآیند برداشت.

مقدمه و هدف: بیشتر صنایع کاغذ و مقواسازی برای دفع پسماندهای تولیدی خود، صرف نظر از هزینه های گزاف، از دو روش متداول سوزاندن و دفن در خاکچال استفاده می کنند. ترکیبات خطرناک موجود در این نوع پسماندها، سبب آلودگی های محیط زیست و به خطر افتادن سلامت بشر می شود. بسیاری از مطالعات سال های اخیر نشان می دهد که بعضی از ضایعات حاصل از صنایع کاغذ و مقوا می تواند به عنوان مواد اولیه در صنعت ساختمان به کار رود. این تحقیق با هدف تعیین درصد بهینه اختلاط پسماند مقواسازی در تهیه بتن سبک غیر باربر انجام شد.روش بررسی: در این تحقیق از دو نوع پسماند کارخانه مقواسازی (پسماند نوع 1 حاوی مقوا و ماسه و پسماند نوع 2 حاوی نایلون، یونولیت و مقوا) که بیشترین حجم پسماندها را تشکیل می دهند استفاده شد. مشخصات فیزیکی و میکروبی پسماندها مطابق ASTM اندازه گیری شد. همچنین ترکیب های مختلف شیمیایی پسماندها شامل عناصر مختلف با استفـاده از میکروسکـوپ الکترونی اندازه گیری شد. پس از آماده سازی نمونه ها، آزمایش های مورد نظر برای تعیین درصد بهینه اختلاط پسماند در بتن در سنین 7، 14 و 28 روز انجام شد.یافته ها: از آنجاییکه pH نمونه بتن های تازه حاوی پسماند بزرگتر از 12 می باشد، می توان مطمئن شد که هیچ گونه مشکل میکروبی وجود نخواهد داشت. به طورکلی استفاده از پسماند در تولید بتن سبب کاهش مقاومت فشاری نمونه ها می شود. مقایسه مقاومت فشاری بتن های حاوی پسماند نوع 1 و نمونه بتن های حاوی هر دو نوع پسماند، نشان می دهد با کاهش میزان پسماند نوع 2 نسبت به پسماند نوع 1 مقاومت فشاری بتن بهبود می یابد. نتایج حاصل از آزمایش چگالی خشک، نشان دهنده کاهش چگالی نمونه های بتنی حاوی پسماند با افزایش درصد جایگزینی پسماند در بخش ماسه می باشد. همچنین استفاده از پسماند نوع 2 باعث سبک تر شدن نمونه های بتنی نسبت به نوع 1 می شود. مقادیر بهینه درصدهای جایگزینی پسماند بجای بخش ماسه بتن برای نمونه های حاوی پسماند نوع 1 و نوع 2، به ترتیب 70 و 75 و همچنین برای نمونه های حاوی هر دو نوع پسماند، 49 درصد پسماند نوع 1 و 21 درصد پسماند نوع 2 می باشد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از پسماند نوع 1 در تولید بتن به لحاظ اقتصادی و زیست محیطی به سبب استفاده از سیمان کمتر رضایت بخش تر می باشد. استفاده از پسماندهای کارخانه های مقواسازی در تولید بتن سبب صرفه های زیست محیطی و اقتصادی (سودآوری و تولید اشتغال، کاهش هزینه های انتقال پسماندها به محل دفن، کاهش وزن سازه، استفاده از پسماند به جای خرید ماسه و کاهش آلودگی های زیست محیطی ناشی از سوزاندن و دفن پسماندها در خاکچال) می شود.

به منظور تعیین درصد بهینه مقدار پوزولان های سیرجان و گدارسفید بافت واقع در استان کرمان به عنوان جایگزین انواع سیمان، نخست میزان فعالیت پوزولانی آن ها با دو روش تعیین گردیده و سپس مخلوط های مختلف بتنی با درصدهای متفاوت پوزولان جایگزین تهیه و مقاومت فشاری نمونه ها در سنین مختلف به دست آمده است. بر مبنای نتایج مقاومت فشاری 28 روزه، درصدی از پوزولان ها که به نظر می رسد برای جایگزینی مناسب باشند، به عنوان درصد بهینه انتخاب گردیده و با انجام آزمایش های طولانی مدت گوناگون، خواص مکانیکی بتن های پوزولانی با نمونه های شاهد مقایسه شده و به صورت کیفی مورد مطالعه قرار گرفته اند. همچنین با توجه به نقش مهم دوام، نمونه های بتنی با و بدون پوزولان های یاد شده با انواع سیمان ها تهیه و برای شرایط مختلف محیطی مورد ارزیابی قرار گرفته اند.

ماده مرکب از الیاف و زرین با خواص مکانیکی متفاوت ساخته میشود خواص مکانیکی این ماده، ترکیبی از خواص مکانیکی مواد متشکله میباشد. درصد ترکیب (نسبت حجمی یا وزنی) مواد تشکیل دهنده، نقش عمدهای در خواص مکانیکی ماده حاصل دارد. هدف از انجام این تحقیق، تعیین درصد ترکیب بهینه برای رسیدن به بهترین خواص استحکامی مواد مرکب لایهای میباشد. بر اساس تحقیقات به عمل آمده، استحکام فشاری در جهت الیاف ماده مرکب عمدتا جهت اندازه گیری درصد ترکیب بهینه مورد استفاده قرار میگیرد. در این تحقیق مطلب فوق توسط تئوریهای استحکامی مختلف مورد بررسی قرار گرفته و با نتایج حاصل از آزمایش بر روی ماده مرکب E-Glass/Epoxy مطابق با استاندارد ASTM ارزیابی میشود. پس از مقایسه نتایج تئوری و آزمایشی، میتوان درصد ترکیب بهینه در مواد مرکب را تعیین نمود. از طرف دیگر با اعمال ضریب کاهش استحکام، حد پایین تنش مجاز و میزان مجاز انحراف از درصد ترکیب بهینه به دست میآید که این نتیجه به عنوان معیار کنترل کیفی به کار گرفته خواهد شد.

تعادل تغذیه ای گیاه یکی از مهم ترین فاکتورهای مؤثر در  عملکرد کمی و کیفی گیاهان است. روش انحراف از درصد بهینه (DOP) یکی از روش های مناسب در تفسیر نتایج آنالیز عناصر غذایی در گیاه، نیازهای عناصر غذایی و وضعیت تعادل تغذیه ای در گیاهان می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی وضعیت تغذیه ای نیشکر با روش انحراف از درصد بهینه در 25 مزرعه کشت جدید (پلنت)، 72 مزرعه بازرویی (راتون) اول و 44 مزرعه بازرویی دوم در کشت و صنعت نیشکر حکیم فارابی خوزستان بود. نمونه های برگ از مزارع مورد مطالعه جمع آوری شده و غلظت عناصر غذایی نیتروژن (N)، فسفر (P)، پتاسیم (K)، کلسیم (Ca)، منیزیم (Mg)، آهن (Fe)، منگنز (Mn)، روی (Zn) و مس (Cu) اندازه گیری شد. برای تفسیر داده های غلظت عناصر غذایی و ارزیابی وضعیت تغذیه ای نیشکر، مزارع به دو گروه با عملکرد زیاد و  کم تقسیم شدند. سپس نُرم های عناصر غذایی، شاخص های DOP برای هر یک از عناصر غذایی و شاخص تعادل تغذیه ای (∑DOP) محاسبه شد. نتایج نشان داد در همه مزارع با عملکرد کم، از میان عناصر غذایی پرمصرف، پتاسیم و فسفر و از میان عناصر کم مصرف، عناصر آهن و روی به ترتیب بیش ترین شاخص های منفی را داشتند. بر اساس شاخص های DOP اولویت بندی نیاز عناصر غذایی پرمصرف در مزارع با عملکرد کم کشت جدید، K>P>Mg>Ca>N. در مزارع بازرویی اول K>P>N>Mg>Ca و در مزارع بازرویی دوم P>K>N>Mg>Ca بود. به طور کلی شاخص تعادل تغذیه ای محاسبه شده برای مزارع نیشکر با عملکرد کم، نشان دهنده عدم تعادل عناصر غذایی در نیشکر و کوددهی نامتعادل در این مزارع می باشد. بنابراین نیاز است در مزارع نیشکر کوددهی متعادل و بهینه با کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی، آلی و زیستی مورد توجه قرار گیرد.

تغذیه متعادل یکی از عوامل مهم در افزایش عملکرد و بهبود کیفیت تمام محصولات باغی است. در این راستا ارزیابی حاصل خیزی خاک، تعیین نیاز بهینه کودی و بررسی تعادل تغذیه ای در باغ های هلو ضروری می باشد. تجزیه برگ روش مناسبی برای ارزیابی وضعیت تعادل تغذیه ای باغ های هلو می باشد. روش انحراف از درصد بهینه مدل جدید و آسانی در مقایسه با روش جامع تشخیص و توصیه کودی در تفسیر نتایج تجزیه برگی است و شاخص آن برای هر عنصر غذایی به سادگی محاسبه می شود. نمونه های برگ از 61 باغ در سطح استان در تیرماه سال های 1388 و 1389 جمع آوری و غلظت عناصر ازت، فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، آهن، منگنز، مس و روی در آن ها تعیین شد. شاخص DOP با استفاده از فرمول زیر برای هر عنصر محاسبه می گردد: DOP=[(C×100)/Cref]-100 که در آن C غلظت عنصر غذایی در نمونه برگ و Cref غلظت عنصر غذایی در نمونه برگ های باغ های با عملکرد بالا می باشد. شاخص های انحراف از درصد بهینه برای باغ های با عملکرد پایین محاسبه گردید. نتایج نشان داد که متوسط ترتیب نیاز غذایی هلو در این باغ ها به صورت P>Ca>Mn>K>Fe>Cu>Zn>Mg>N می باشد.